4 landen waar jij deze zomer niet naartoe kunt

Foto: NOS

Voor onder andere Irak, (delen van) Burundi, Bangladesh, Congo en Laos geldt een volledig of gedeeltelijk negatief reisadvies. Gebieden waar wij werken. Daarom weten we dat er over deze landen méér te vertellen valt dan het negatieve reisadvies. Op al deze plekken vinden we namelijk verhalen over hoop, doorzettingsvermogen en kracht.

Caline en Theophile wonen in Burundi, in de provincie Bujumbura. Volgens het Ministerie van Buitenlandse Zaken moet je hier alleen naartoe reizen als het strikt noodzakelijk is. Al een positiever advies dan voor andere provincies: daarvoor wordt aangeraden er helemaal niet naartoe te reizen.

Toch moet je ook in Bujumbura opletten. 'Het is een erg arm land. Door de slechte economische omstandigheden is er kleine criminaliteit op straat, zoals diefstal en overvallen. Er is geen bijzondere vijandigheid tegenover buitenlanders. Maar door de grote armoede in het land kunnen vreemdelingen doelwit zijn. Ga na zonsondergang niet de straat op', schrijft het Ministerie.

Caline en Theophile waren ook slachtoffer van de slechte economie. Maar nu gaat het al veel beter.

Caline en Theophile zijn kleine boeren. In de afgelopen twee jaar hebben ze een grote ontwikkeling doorgemaakt: verbouwden ze eerst nog enkel om te kunnen  overleven, horen ze inmiddels bij een duurzaam collectief en houden ze voldoende over om te verkopen. Hun oogst ging namelijk van 50 kilo bonen, naar 250 kilo!

Op de tekening staat alles wat Caline in de afgelopen 2 jaar heeft bereikt en wat haar toekomstplannen zijn. Want er is natuurlijk nog veel meer mogelijk. Samen met haar man wil ze het collectief in haar dorp versterken en zo nog meer duurzaam gaan verbouwen.

De bezetting van Mosul zal iedereen in het nieuws hebben gevolgd. De stad is bevrijd, maar het gevaar in Irak is nog niet geweken. Nog steeds vinden er veel terroristische aanslagen plaats, er wordt op veel plekken nog gevochten en demonstraties worden snel gewelddadig. Toch keren mensen langzaam maar zeker terug, zeker naar Mosul. Daar begint de volgende zware klus: de wederopbouw.

Een team van Oxfam hielp bij het herstellen van een school voor meisjes.

Honderden meisjes weer naar school

Naast deze school, zijn er nog 30 andere scholen in Irak opgeknapt. Daarnaast geven we voedselondersteuning, leggen we waternetten aan en helpen we bij de wederopbouw. Zodat het reisadvies zo snel mogelijk van negatief, naar positief gaat!

Congo is een land dat al sinds 1994 gebukt gaat onder grootschalig geweld. Het land wordt geconfronteerd met een van de meest ernstige en vergeten humanitaire crises in de wereld. Ongeveer 7,5 miljoen mensen zijn afhankelijk van humanitaire hulp.

Afgelopen mei kwam daar een Ebola-uitbraak bovenop. Gelukkig is het land in staat geweest grootschalige verspreiding weten te voorkomen. Dit is mede door de inzet van mensen als Patricia. 'Van jongs af aan droomde ik al van een carriere in de humanitaire sector.'

'Ik coördineer de aanbouw van latrines, douches en scholen. Ik controleer ook de kwaliteit van het water. Daarvoor rijd ik soms honderden kilometers per dag, over slechte wegen.' Toch is ze blij met haar werk. Ze maakt écht het verschil. Dat is alle uitdagingen waard. 'Het is nogal wat, om ingenieur te zijn in Congo. Soms heb ik het gevoel dat ik niet gehoord wordt, of behandelen gemeenschappen en bedrijven me op een aparte manier. Maar ik let niet op de opmerkingen. Ik richt me op het resultaat van een goed gelukte klus.'

Goed sanitair en veilig drinkwater is van levensbelang om de verspreiding van ebola, cholera of andere ziektes tegen te gaan. Patricia verbetert met haar werk iedere dag honderden levens.

In grote delen van Bangladesh kun je prima reizen. Maar het grensgebied bij Myanmar wordt afgeraden door het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Sinds augustus 2017 vangt Bangladesh honderdduizenden Rohingya op. Ze zijn verdeeld over verschillende tentenkampen langs de grens. Het afgelopen half jaar hebben verschillende hulporganisaties, waaronder Oxfam, gezorgd voor een goede opvang. Er is geholpen met het bouwen van huizen, het aanleggen van sanitair en het aanleggen van wegen. Maar nu is de monsoen begonnen.

'Ik maak me zorgen over ons huis tijdens de monsoen', zegt Gulsar. Ze woont samen met haar schoonzus en drie kinderen in een klein huisje, in het Cox's Bazar kamp. Een van de grootste vluchtelingenkampen bij de grens van Bangladesh. 'Wat als het straks midden in de nacht in elkaar stort tijdens de regen? Ik woon hier met kleine kinderen, natuurlijk maak ik me grote zorgen.'

Oxfam werkt dag en nacht om het vluchtelingenkamp zo veilig mogelijk te maken en te houden tijdens de monsoen. Zo versterken we de latrines en huisjes. Dat is geen makkelijke klus. In Cox Bazar wonen mensen dicht op elkaar, op steile heuvels en veel van de huisjes zijn snel en provisorisch in elkaar gezet bij aankomst. Maar met hulp van andere organisaties is Oxfam er zeker van dat Gulsar de komende maanden veilig onderdak heeft en rustig kan slapen, ook tijdens de monsoen.