Water, eten en zaden voor Mozambique

Honger door extreme droogte

Sónia is 17 jaar oud en woont nog bij haar ouders, samen met haar drie broertjes. Haar moeder bezit een klein stukje land maar die levert al twee jaar lang geen oogst op. De aanhoudende droogte zorgt ervoor dat de gewassen het niet overleven.
Het enige wat Sónia en haar familie eten zijn maïskoeken en vis. Als het hen lukt vis te vangen, tenminste. Haar broertjes reizen hiervoor naar een ander dorp, naar een klein riviertje. Maar ook deze rivier droogt op en de vis wordt steeds schaarser. Het is een eenzijdig dieet, terwijl Sónia nu juist alle vitamines extra hard nodig heeft: ze is zwanger.

Afhankelijk van voedselhulp

Het verhaal van Sónia is niet uniek. Elsa en haar 3 kinderen maken hetzelfde mee. Ze leven van een beetje vis en maïs, net als 1,5 miljoen andere mensen in Mozambique. Pas in maart is er weer kans op een goede oogst, mocht het weer het toelaten. Tot die tijd zijn ze afhankelijk van voedselhulp.

Zo helpen wij

• Wij verstrekken schoon drinkwater en voedselbonnen. Door de schaarste wordt eten steeds duurder, met voedselbonnen hebben mensen zoals Sónia een extra steuntje in de rug. 
• Ook repareren we waterbronnen. Ruim 110.000 mensen hebben weer toegang tot schoon drinkwater of kregen voorlichting over hygiëne en/of rechten.
• Zodra het weer regent, zorgen we voor zaden. Zo kunnen Mozambikaanse boeren snel weer zonder hulp. Bijna 270.000 boeren kregen zaden en planten zodat ze weer kunnen zaaien.
• We denken óók aan de langere termijn. Via meerdere programma’s leren boeren om te gaan met klimaatveranderingen, nieuwe landbouwtechnieken en duurzamer verbouwen. Zo zullen miljoenen mensen bij een volgende ramp weerbaarder zijn.
• Ook werken we aan een beter waarschuwingssysteem. Zo worden mensen op tijd ingelicht over een volgende, mogelijke ramp en kunnen ze met ondersteuning van lokale bestuurders zich hier beter op voorbereiden.

Alweer voedseltekort in Afrika?

Misschien denk je: ‘Droogte. Honger. In Afrika. Alweer?’

Voor een deel is het waar. In de jaren ‘80 en zelfs nog in 2011 was er voedseltekort in verschillende Afrikaanse landen. Mensen gingen dood van de honger.

Een aantal Afrikaanse landen is sindsdien beter voorbereid op droogte. Ze reserveren geld om zelf voedseltekorten aan te vullen en investeren in klimaatbestendige landbouw.

Maar tegen een natuurramp van deze omvang kun je je niet wapenen. De super El Niño die deze extreme droogte veroorzaakt, laat een spoor van vernieling achter. Meer dan 40 miljoen Afrikanen zien hun oogsten mislukken, hun vee sterven en zitten nu zonder inkomen, water of eten.

Noodhulp na een natuurramp

Veel getroffen Afrikaanse landen vragen om hulp. Zoals elk land zou doen dat is getroffen door een grote natuurramp. Die hulp komt maar langzaam op gang. El Niño is geen aardbeving of tsunami die in één klap duizenden slachtoffers maakt en zo onze aandacht trekt. Het is een ramp in slow motion. Maar wel een ramp met grootse gevolgen.

Oxfam helpt slachtoffers van El Niño wereldwijd

Behalve in Mozambique helpt Oxfam wereldwijd mensen die in nood zijn door El Niño. Samen met lokale organisaties, omdat zij het beste weten wat nodig is, welke oplossing het beste werken en voor, tijdens en na een ramp ter plaatse zijn.

Ontdek hoe Oxfam wereldwijd mensen helpt die zijn getroffen door El Niño